Web Analytics Made Easy - Statcounter

همشهری آنلاین - مریم قاسمی: یکی از کوچه‌های خوبی که معتمدان و مردم محل بارها به ما معرفی‌اش کرده‌اند کوچه شهید «خلقتی» در محله تختی منطقه۱۶ است. حسن این کوچه البته حاصل خوش‌خلقی اهالی آن است. شاید در نگاه نخست این کوچه یک کوچه کاملاً معمولی به نظر برسد. کوچه‌ای که احتمالاً با مشکلات خاص خودش دست و پنجه نرم می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در و دیوارهایش که چیز بیشتری تحویل آدم نمی‌دهند. اما ساکنانش برای خودشان دنیای پرمعنایی دارند. باید چند دقیقه‌ای پای حرف‌هایشان نشست تا فهمید چرا مردم از این کوچه به عنوان کوچه‌ای تک و متفاوت یاد می کنند.

خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید

کوچه خوب

«علیرضا گائینی» ۷۶ساله است و از سال ۱۳۵۰ هم در این کوچه زندگی می‌کند. به قول خودش، قدیمی‌های محله آداب و رسومی دارند که هنوز هم به آن پایبند هستند. او می‌گوید: «خیلی از همسایه‌هایی که تازه وارد کوچه می‌شوند و همسایه ما، می‌فهمند که تنهایشان نمی‌گذاریم؛ همسایه‌ها برای شام و ناهار میهمانشان می‌کنند و بعد هم در جابه‌جایی اثاثیه کمک‌حالشان می‌شوند. اصلا همین طور می‌شود که گره دلبستگی و همسایگی‌مان محکم‌تر می‌شود؛ این کوچه و آدم‌هایش دنیای دیگری دارند.»

او کوچه خلقتی را شایسته عنوان «کوچه خوب» می‌داند. البته این نکته را هم ذکر می‌کند که اهالی با اخلاق و کردار خود چنین عنوان شایسته‌ای را رقم زده‌اند. او به مسئولیت‌پذیری همسایه‌های قدیمی و جدید و صمیمیتی که در میانشان وجود دارد اشاره‌ می‌کند و بعد ادامه می‌دهد: «هر کس به وظایف فردی و اجتماعی‌ خود آشنا است. مثلاً می‌داند زباله‌ها را رأس چه ساعتی و در کجا قرار دهد. می‌داند در وقت استراحت دیگران نباید سروصدا راه بیندازد و مهم‌تر از همه اینکه در وقت نیاز باید در کنار همسایه‌هایش باشد.»

صحبت که به اینجا می‌رسد، دنباله‌اش را «علی نیازی» می‌گیرد و به یکی از ابتکارهایی می‌پردازد که اهالی کوچه به خرج داده‌اند: «به همت ریش‌سفیدانی مثل حاج حیدر، صندوق کوچکی درست شده بود  و به نوبت و با مقررات خاصی به اهالی وام داده می‌شد. نمی‌دانید چقدر این کار در گره‌گشایی از مشکلات مردم کمک می‌کرد. در ایام کرونا خیلی از بیماران و هم‌محله‌ای‌ها با این وام توانستند خرج دارو و درمان خود را تامین کنند.»

علی آقا اما بیشتر از فضایی که شهرداری در محله‌ها به وجود آورده خوشحال است؛ اینکه نگاه مدیران اینقدر عوض شده؛ چنانکه به اهالی اجازه می‌دهند نظر خودشان را بگویند و سلیقه‌شان را با آنها در میان بگذارند. او گریزی هم  به بوستان خطی تختی می‌زند که در انتهای کوچه‌های شرقی تختی ساخته شده و گویا توانسته است همسایگی قطارهای مسافربری و مترو را برای اهالی قابل تحمل کند: «با تماشای این دار و درخت‌ها صدای عبور قطارها را فراموش می‌کنیم.»

در عروسی و عزا کنار هم

همین فضای سبز کوچک برای خودش یک پاتوق محلی به حساب می‌آید؛ جایی که پیر و جوان دور یکدیگر جمع می‌شوند و ساعتی را با خنده و خوشی می‌گذرانند. البته گاهی هم خانم‌های کوچه مراسم دسته‌جمعی سبزی پاک کردن یا تفریح و دورهمی‌های خودمانی در آنجا برگزار می‌کنند. فاطمه خانم و چند نفر از اهالی قدیمی کوچه پایه‌گذار اصلی اینگونه مراسم به حساب می‌آید. بعضی‌وقت‌ها هم قدم پیش می‌گذارد و به گلایه‌های این و آن رسیدگی می‌کند: «۵۰ سال می‌شود که اینجا زندگی می‌کنم. همیشه خواسته‌ام محل زندگی‌ام آرام باشد. برای همین اگر مشکلی میان همسایه‌ها پیش بیاید، با آنها صحبت می‌کنیم و به قضیه فیصله می‌دهیم تا خدایی نکرده کار به حرمت‌شکنی و دعوا نرسد. باز هم خدا را شکر که در این کوچه از این خبرها نبوده و همه با یکدیگر دوست و رفیقند. این نعمت بزرگی است. در یک کلام؛ اهالی کوچه در عروسی و عزا کنار هم هستند و کسی تنها نمی‌ماند.»

فاطمه خانم همدلی اهالی کوچه خلقتی را مثال‌زدنی می‌داند، به ویژه در مناسبت‌های مختلف مذهبی که دست به دست یکدیگر می‌دهند و هیئت مذهبی به راه می‌اندازند. او اعتقاد دارد که این اتفاق در کمتر کوچه‌ای می‌افتد. البته بخشی از این ادعا را باید به حساب تعصبی گذاشت که هر کسی به کوچه و محل زندگی خود دارد. بخش دیگرش اما کاملاً واقعیت دارد. گفت‌وگو با اهالی نشان می‌دهد انتخاب اینجا از طرف اهالی و معتمدان محلی به عنوان کوچه خوب خیلی دور از واقعیت نبوده و خیلی راحت می‌توان از آن دفاع کرد.

چای قندپهلوی کارگرها به راه است

موج ساخت‌وسازها به کوچه خلقتی نیز رسیده. اینجا هم چندین خانه را کوبیده‌اند و ساخته‌اند با این تفاوت که همسایه‌ها در این سال‌ها از هم گلایه‌ای به زبان نیاوردند و از سروصداهایی که در نزدیکی آنها اتفاق می‌افتد، گلایه‌ نکرده‌اند. تازه کلی هم به کارگرهای ساختمانی رسیده‌اند. چای قندپهلوی صبح‌ها و بعدازظهرهایشان رو به راه است و اگر زمانی برای تهیه ناهار به مشکل بربخورند، می‌توانند روی مرام و معرفت بزرگ‌ترهای محل حساب باز کنند.

اوستا رجب، که بعضی‌ها به شوخی مهندس صدایش می‌کنند، با طنزی در زبان می‌گوید: «شاید به دلیل لطف اهالی باشد که کار ساختمانی ما کمی کند پیش می‌رود. کارگرها هم حق دارند. نمی‌توانند دل از این کار بکنند و سراغ کار دیگری بروند.» نتیجه اینکه حتی اگر اهل این کوچه نباشید، غریبه به حساب نمی‌آیید. انگار همه را می‌شناسید و همین‌جا به دنیا آمده‌اید.

فروش خانه؛ فقط به خانواده‌های مهربان!  

کوچه‌ها به ویژه اگر در مناطق قدیمی و جنوبی تهران باشند، مملو از خاطره‌های سیاه و سفیدند؛ خاطره‌هایی که تاریخ شفاهی یک محله به حساب می‌آیند و در سینه آدم‌هایی جا گرفته‌اند که گذر روزها را به چشم دیده‌اند. آقا حیدر یکی از همان‌هاست. او از قدیمی‌های این کوچه است. حیدر آقا یادی هم از درخت انگور «صادق رستمی» می‌کند. اینگونه که او می‌گوید، همه اهل محل می‌توانستند انگورهای درخت آن خدابیامرز را بچینند و بخورند و حتی به خانه ببرند. او اضافه می‌کند: «از همان ابتدا هرکس که قصد فروش خانه‌اش را داشت، آن را به خانواده مطمئن و مهربانی می‌فروخت، چرا که خود را در برابر اهالی محل مسئول می‌دانست.»

کد خبر 716483 برچسب‌ها خیابان ولیعصر محله همشهری آنلاین منطقه ۱۶ تهران کوچه شهر

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: خیابان ولیعصر محله همشهری آنلاین منطقه ۱۶ تهران کوچه شهر همسایه ها کوچه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۱۷۶۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شروع کار نمایشگاه کتاب بعد از شیوع کرونا نیازمند شجاعت بود

حجت الاسلام هادی شیرازی مدیرعامل انتشارات خط مقدم در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره حال و هوای این نمایشگاه در سال‌های گذشته گفت: شروع دوباره نمایشگاه بعد از قصه ویروس منحوس کرونا، شجاعتی می‌خواست که الحمدلله اتفاق افتاد و روال خوبی را پی گرفت و به نظر بنده سال به سال هم رشد کرد و مردم به نسبت سال‌های قبل استقبال بهتری داشتند. هرچند هنوز به آن سال‌های قدیمی‌تر و گذشته که خیلی اهالی هنر و ادب حضور چشمگیرتری داشتند و فضای شیرین‌تری نسبت به سال‌های نزدیک‌تر ما داشت، نرسیده ولی امیدوارم که این جریان نیز رخ دهد و آن حالت پدری که از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای حوزه فرهنگ می‌رود، اتفاق بیفتد.

وی درباره استقبال مخاطبان از این رویداد فرهنگی گفت: مردم با نمایشگاه کتاب قهر نیستند، اما مسأله کتاب باید بیشتر به عنوان یک نیاز جا بیفتد. هرچقدر اقتصاد مردم و خانوارها کوچک شود، تاکید بر کتاب به عنوان یک نیاز اساسی سخت‌تر می‌شود. باید بین همه مردم این نکته را جا بیندازیم که کتاب یک مسئله حل کن است و نیازهای آدمی را در مسیر زندگی حل می‌کند.

حجت‌الاسلام شیرازی افزود: در حال حاضر چند جایگزین برای کتاب پیدا شده است که یکی از آنها فضای مجازی و آموزش‌هایی در این فضاست. این فضا به نحوی جایگزین کتابخوانی مردم شده است که جایگزین دقیقی نیست؛ هر چیزی باید سر جای خودش قرار بگیرد. در عین حال مردم با کتاب آشتی‌اند، با نمایشگاه کتاب هم مشکلی ندارند ولی باید این اتفاق درست و جامع رخ دهد و مردم جایگاه کتاب را درک کنند تا نمایشگاه کتاب هم رونق اساسی به خود بگیرد.

وی درباره کیفیت کتاب‌ها در طی دوره‌های مختلف برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران گفت: مسأله کیفیت کتاب یک موضوع نسبی است و به ناشران بستگی دارد. ممکن است یک ناشری کیفیت کارش را در طول این سال‌ها هم به لحاظ محتوا و هم به لحاظ تولید ارتقا داده باشد و ممکن است ناشرانی هم باشند که کیفیت کارشان مثل گذشته‌شان باشد. نمی‌توانم بگویم اتفاق مهمی در این سال‌ها رخ داده است. پیش از این در فضای ادبیات، فرهنگ و کتاب هر روز یک اتفاق و حرکت جدی ملی داشتیم، اما حالا به شدت جای خالی این حرکت‌ها حس می‌شود.

شیرازی افزود: مسایل صنعت نشر با یک یا دو ایده حل نمی‌شود. امروزه می‌گویند به دنبال رقم زدن زیرساخت‌ها هستند و این مسأله‌ای زمان بر است. اگر بخواهیم برای صنعت نشر اتفاق مبارکی بیفتد باید پای حرف جدی خود اهالی صنعت، به‌ویژه بخش خصوصی صنعت نشر نشست. اگر اهالی این حوزه و اهالی اکوسیستم نشر بگویند که دغدغه و مسئله‌شان چیست، آنگاه می‌توان به رخ دادن اتفاقات اساسی برای این صنعت امیدوار بود.

سی و پنجمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران از ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت در مصلی امام خمینی تهران برپا می شود.

کد خبر 6087681

دیگر خبرها

  • گلایه اهالی روستای کالدشت بالا از کمبود امکانات رفاهی + فیلم و تصاویر
  • روستایی که سهم لک لک ها شد | لک لک هایی که روستاییان را مجبور به خانه سازی کردند
  • این لک لک ها اهالی را مجبور به خانه سازی می کنند
  • ما مجرم زاده می‌شویم
  • بازدید اهالی رسانه از بزرگراه آزادگان و نشست عامل سازمان مهندسی و عمران شهر تهران
  • بارورسازی ابر‌های کشور‌های همسایه علت بارش‌های سیل‌آسای ایران بود؟
  • آزادی ۲ زندانی جرائم غیر عمد در همدان
  • بارورسازی ابرهای کشورهای همسایه ربطی به بارش سیل‌آسای ایران ندارد
  • آیا بارورسازی ابرها در کشورهای همسایه باعث بارش سیل‌آسا در ایران شد؟
  • شروع کار نمایشگاه کتاب بعد از شیوع کرونا نیازمند شجاعت بود